Zakład Badawczo-projektowy „ENERGOCHEM”,
Materiały Konferencji „PODSTAWOWE PROBLEMY ENERGETYKI PRZEMYSŁOWEJ
W PERSPEKTYWACH ROZWOJU CHEMII”
Gliwice 6 maja 1975
Tomasz
WINNICKI, Zdzisław FILIPOWSKI
Instytut Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej
Wrocław
(Bez streszczenia; od
strony nr 89 do 94 treść referatu
z rozdziałami: 1.Wstęp; 2.Budowa wymieniaczy redoksowych; 3.Odtlenianie wody
przy użyciu wymieniaczy redoksowych; 4.Wnioski)
4. Wnioski
1.Szersze zastosowanie wymieniaczy redoksowych w energetyce jest w pełni możliwe w układzie kojarzonym z odgazowaniem termicznym oraz w warunkach specjalnych.
2.Należy wyprodukować wymieniacz redoksowy na bazie kopolimeru styrenu i dwuwinylobenzenu z trwale związanymi układami o niskim potencjale redoksowym Taki materiał może sprostać wszystkim wymaganiom odnośnie wytrzymałości termicznej a odtleniona przy jego pomocy woda nie zmineralizowana lub zanieczyszczona powyżej wartości początkowych
3.Należy przeprowadzić badania odtleniania wody przy pomocy obsadzonego jonami miedzi dostępnego Wofatytu MC 50. Uzyskany redoksyt można zastosować do temperatury około 323 K (50°C).